Beetje ziek

25 febr
Slapen, slapen, slapen. Werd ik vanochtend om 10:40 wakker maar het was nog zo donker. Ik met mijn suffe kop wil weten of de gordijnen echt zo lichtwerend waren. Nee dus, ik had mijn horloge op de kop gehouden 4:10.
Ik heb een gigantische voorhoofdsholteontsteking.
Bergen groen snot. En wat lig ik hier heerlijk. Het voordeel van een huisje in de bossen is dat het heerlijk koel is in de kamer. Ze komen om 15:00 vragen of ik iets wil hebben. Heb tot nu toe water en banaanhapje gehad. Vanmorgen kwam P. om 9:00 uur om te vragen of ik nog vogels wilde kijken. Hij was zelf van van plan om te gaan vogelen. Mijn terras heeft een mooi uitzicht, bomen, bomen, bomen.
Omdat er hier geen WiFi is en ik alle gegevens van de school in de Dropbox heb staan, heb ik een groot probleem. Gelukkig gaat P. naar een ander guesthouse opzoek waar hij Leo kan e-mailen.
Ja en ik kon jullie dus ook niets mailen. Jullie zullen wel denken. Maar gelukkig zijn jullie mijn moeder niet want die had allang Interpol ingeschakeld.

P. neemt mijn iPad mee zodat ie kan worden opgeladen. Die is vol opgeladen teruggebracht en nu kan ik mijn hart weer bij jullie luchten.
Het enige dat ik zou willen hebben is biologisch ijs van AH. 
Maar ze brengen me vers fruit met de 'korst' er nog aan. Er was niet veel te eten. Misschien zijn hier de voorraden ook op? November, december en januari zijn de topmaanden en februari is dus laagseizoen. Vraag straks nog meer fruit. Misschien is het WiFi abonnement opgezegd om de kosten te drukken?

En wat droom ik leuk. Op de een of andere manier stond The Rainforest Lodge in de Achterhoek en daar zwaaiden de ouders van Francis de scepter. Pa zei dat ze 52 huisjes hadden en Francis 20. Ik dacht nog wat een vreemd stel. Sorry Francis.

Op advies van ja weer die Francis heb ik een spelletje gekocht voor op mijn iPad. Het heet Hidden Folks. Nou ik ben er nog niet uit of ik het echt leuk vind. Het is zo'n beetje als een naald in een hooiberg zoeken pfffff.

Ik heb vier oude horloges van een nieuwe batterij voorzien en die geef aan Resty. Maar al liggend bedenk ik dat, hier net zoals in Nederland, iedereen met een mobieltje loopt waar ook een klok op zit. De vooruitgang.
Vertelde P. me eergisteren dat ze hier de mensen bij de achternaam noemen. Dus iedereen behalve zijn moeder en vrouw en misschien goede vrienden noemen P. bij zijn achternaam.
Het loopt tegen achten en de beloofde fruithap is nog steeds niet gebracht.
Ik begin weer trek te krijgen. Goed teken. Nog even en ga een koekje proberen.

Maar uiteindelijk komt ze met dezelfde fruithap als vanmiddag maar nu met een hele banaan. Nou eerlijk gezegd kan ik geen banaan meer zien. Ik vraag om ananassap en meer watermeloen. Komt ze zo brengen. Ontbijt wordt morgen om 8:00 gebracht. Twee toast met rode gel, zonder boter, Afrikaanse thee en pancakes en passievruchtensap. Die laatste is besteld en komt morgen.
Ze kan de deur niet openkrijgen en moet ik weer mijn bed uit om de deur te openen, kwestie van beetje optillen en doe gelijk het licht uit bij de voordeur en de deur op slot.
Nou die ananassap is tweederde schuim en de rest heeft geen smaak. Heel slecht.

Wat gek is dat ze hier geen muskietennet hebben. Zie ook nergens een ophangsysteem. Want je kunt nog denken dat die na het hoogseizoen weer geïmpregneerd moeten worden. Ik zeg maar wat. Maar ik moet zeggen ik zie ze ook niet vliegen.
Het is hier wel lastig om ziek te zijn. Die lodge met het mobieltje was zijn tijd ver vooruit.
De enige hygiënisch acties vandaag zijn schone onderbroek aandoen en tandenpoetsen.
Tot morgen