Het bos van de Great Blue Turaco

19 februari 2017 - Kibale Forest National Park, Oeganda

19 febr Het is 6:00 en ben klaarwakker. Lees mijn verslag van gisteren door en zie veel taalvouten. Nou ik was moe gisteren maar ga ze, als ik internet heb, wel weghalen. Wake up call te laat. De medewerkster achter de balie sloft heen en weer met haar energie op bijna nul. De tafel vanmorgen werd niet gedekt. Ja en dan grijp ik zelf wat bij elkaar. Mooi opgevouwen servet voor het diner. Die heerlijke cake van gisteren is op. Toen maar wat kleine pancakes genomen met suiker. Ze hebben alleen maar honing en oranje marmelade, niet mijn smaak. De koffie is lekker. Ik heb met mijn zus afgesproken dat ik dit hele jaar een positieve houding zal aannemen. Wat een klus. Nou heb ik de tip toch in de verkeerde tipbox gedaan haha. Onder het oog van die receptioniste. Echt per ongeluk. Deze was voor een lokaal project en niet voor het personeel. Ik helemaal blij haha. Ik ga niet nog een tip geven. Maar mijn wraak is zoet. Ik geef de aardige tuinman iets. Hij blij en ik blij. Heel positief allemaal. Deze lodge bevalt me voor geen meter, behalve dan mijn tent met alle vogels er omheen. Daar zou ik wel willen wonen. Ik zou gelijk de verlichting verbeteren. Door de donkere lampenkappen scharrel ik in het donker wat rond. Deze lodge moet oppassen niet te gronde te gaan aan teveel management. Wat zou ik er graag de bezem doorhalen. Roomservice, too busy. Vanmorgen P. in het restaurant betrapt met een bord vol oa veel aardappels. En op de valreep een mooi filmpje gemaakt van een etende rat voor de ingang van de lodge. Zulke mooie oogjes, zo lieieff. We zijn op weg om 8:05. Het is droog maar zwaar bewolkt en er is weinig zicht in de verte. P. vertelt over de honeybatcher dat die zelfs een olifant kan aanvallen. Ik weet dat het een erg assertief dier is maar dit...... We besluiten hem Trump te noemen, ook gestoord. Sorry Albina. Eindelijk besluit P. de gebrekkige oplader te repareren. Hij belt de monteur van de zaak en hij is nu aan het repareren. Ik doe gauw even een plas. Uitgerekend op deze vrij drukke asfaltweg moet ik nodig, maar ik ben snel. Een rokje is dan zo handig. Oplader doet het nu nog slechter. Piept steeds en dan moet ie weer aangezet worden. Ik zeg tegen P. dat hij vanmiddag iets te doen heeft. Wat? Nou............vullen jullie zelf maar in. Maar nu we hard rijden doet de oplader het wel. De oplader wordt opgeladen zal ik maar zeggen. Voor ik het vergeet, mijn batterij lag in de auto. Even een geluksmomentje. Die kan ik dus steeds zelf creëeren besef ik nu. Moet ik vaker doen. We passeren weer de evenaar en zijn op slechts 38 km van de grens met DRC. Alleen bij de náám Congo krijg ik al nare gedachtes. In Kasese gaat P. op zoek naar een bank. Helemaal eigen inititief. En ik heb met eigen bankpas van Triodos kunnen pinnen how easy is that. Nu heb ik genoeg geld voor de rest van de reis incl fooi voor P. 1 dollar is 3500 shilling. En ik heb een miljoentje getrokken. Die kans zal ik niet gauw weer krijgen. Er rijdt nu steeds een man op een motor voor ons komen ons uit. Hij wijst P. de weg naar een andere bank waar P. terecht kan. Maar met mijn achterdochtige Nederlandse instelling, denk ik gelijk van alles. Als P. even de auto verlaat, verzoek ik hem mij op te sluiten met alles dicht. Navraag bij P. leert me dat het alweer zondag is. Veel families zitten gezellig bij elkaar maar er wordt ook gewoon gewerkt. We komen langs een politiepost waar de uniformen langs de weg te drogen hangen. We rijden langs het Rwenzori gebergte, 5109 m is het hoogte punt van de bergketen. Het laagste punt van het land ligt op 600 m bij Lake Albert. We rijden over een brug waar in 2015 een vloedgolf van water uit de bergen de brug heeft verwoest en 15 mensen heeft gedood. Dat gebeurd eens in de zoveel tijd. De hele weg is geasfalteerd, ook wel weer eens prettig. P. rijdt 80. Hima lijkt een welvarende stad waar een zeer grote cementfabriek staat die levert aan DRC, Burundi en Rwanda en eigen land of course. Eerste tractor gespot. Ze verbouwen hier vooral maïs. 1500 $ kost een nieuwe motor, 50 $ voor een geit en 10 $ voor een kip. Wat een prijs voor één kip. Ze zijn moeilijk te houden want ze mogen niet loslopen omdat ze dan naar de buren gaan en daar de boel opvreten en hun voer maïs is duur. Een beetje stier kost 1000$. De prijzen zijn zo hoog omdat er veel export is naar Soedan. De motoren komen uit vooral uit India en verder uit China en Japan. Ze dienen als taxi en op zondag worden ze gewassen. Trouwens overal hangt was of ligt was te drogen op gras of struiken. Met dit vochtige weer zal het lang duren voor alles droog is. De snelheidsvertragende bulten in de weg zijn niet mals. Het noorden is het armste deel van Oeganda vanwege de warmte en de arme grond. Ze kunnen niet verhuizen naar andere plekken omdat de aankoop van grond door de hoge prijzen voor hen onmogelijk is. Als P. me een mooie vogel wil laten zien, moet ik ineens heel nodig van twee kanten. Het is hier niet afgelegen maar ik duik de berm in. Ik heb meer papier nodig en P. gaat het halen. Ik begin alvast aan de grote schoonmaak en dankzij mijn rokje sta ik niet volledig voor aap. Waar blijft P. ? Die man staat naar vogels te kijken met het zwarte zakje met het toiletpapier in de hand. Ik roep hem...........hij kan echt niks zien dankzij mijn mooie rokje. Nu stoppen we bij een zaak waar ze honing verkopen. Ik loop ook naar binnen. P. koopt een lokale honingsoort voor 8$. Als ik buiten ben willen alle kinderen 'handje klap' met me doen. Voor het eten eerst handen wassen Tineke. Er zitten ook van die lekkere snotneuzen bij. Fort Portal is een gezellig drukke stad, er is zondag markt. Ook hier worden van grote stenen kleintjes gemaakt door, denk ik, de allerarmsten. Wat een rot werk. We passeren een kratermeer en theeplantages verschijnen weer en dan is er bos. Hier zijn bedelende Baboons en die zijn erg gevaarlijk. Eentje lijkt pijn te hebben want zijn neus is beschadigd en hij hangt tegen een rotsblok aan. Gun hem wel een pijnstiller. Geef wilde dieren never nooit eten want daar worden ze agressief van omdat ze het dan verwachten en opeisen. En nu ben ik in het PARADIJS beland. Zeer fraaie eenvoudige lodge. Primate Lodge - Kibale. Als iemand mij naar de kamer brengt en alle kranen van de douche wil uitleggen, moet ik zo nodig dat ik hem gauw wegstuur. Het gaat net goed. Helaas moet de man nog terugkomen in de badkamer om te vertellen wat warm en wat koud water is. Lekkere lunch: bietensoep, met heerlijk in knoflook gedrenkt brood, spaghetti en fruit na. Rust even na zo'n schitterende agame(?) met groene kop te hebben gefotografeerd. Maar ben te onrustig, net als mijn darmen trouwens voor het eerst in vele dagen, en ga een rondje vogelen maar eerst vijf druppeltjes mmm......En wat fotografeer ik als eerste.......ja de Great Blue Turaco. Ach ja, je kunt het of je kunt het niet!! De foto is niet al te best maar je kunt duidelijk zien dat het geen aap is, Het laatste deel. Ik heb heerlijk maar kort gedoucht en doe morgen mijn haar. Er is een hoge kraan boven de wastafel. P. kwam een snoertje brengen en gaf mij wijze raad. Dat doet hij altijd als anderen erbij zijn. Hij bleef hangen dus bood ik hem een drankje aan. P. drinkt geen alcohol. We hebben samen wat vogels besproken en net zoals ik weet hij weinig van de waadvogels. Schiet lekker op. Lig nu aan het electric want om zes uur gaat hier de stroom in de kamer erop. Dat is werkelijk een opluchting om goed te kunnen zien. De badkamer is erg donker en ik heb het idee dat ik met het vorderen der jaren meer licht nodig heb. Klopt dat ouderen onder mijn volgelingen? Om 19:00 eten en dan naar bed met de oplader van de iPad aan tot 23:00 want dan gaat de stroom er weer af. Mijn oplader voor de camera batterij heb ik in de doucheruimte in een stopcontact kunnen duwen en hij doet het. Kreeg voor de iPad een adapter bij de bar. Handig ding met USB contact. Ga ik kopen voor Kenia. Hoorde net van P. dat het opladend vermogen van het systeem in de auto vergroot zal worden in Kampala van 300 iets naar 600 iets. Altijd leuk om te horen dat ze wat doen met je klacht als je weg bent. Dus het was niet alleen het gammele contact maar ook het vermogen. Sorry P. voor mijn eenzijdige conclusie enige tijd geleden. Lekker gegeten met een warm en ook nog eens lekker broodje bij de soep. Homp vlees met groente en zalige aardappeltjes. Na iets gebakkerigs. Zoet maar lekker. En een rood wijntje erbij. Tot morgen.