De Tree Hyrax

26 febr
Goedemorgen
Nou om 0:45 heb ik alle energie bij elkaar geraapt om me te douchen. Ik was koud en nat van het zweet, ik heb wel verhoging gehad.
En daarna, wat heerlijk, in het tweede geheel opgemaakte bed gestapt.

Om 8:00 ontbijt op bed en om 9:00 P. aan bed. Druk programma.
Ik heb trek en wacht af wat er komen gaat. Het is net als toen die keer dat ik lang in het ziekenhuis lag en luisterde of de eetkar er al aankwam.
Buiten gaan de vogels flink te keer, ook vannacht een rot herrie.

En dan meld ik nu de geboorte van een poliepje, echt waar. Ik schraap mijn keel en voel een stukje weefsel. Donkerrood, ovaal, glad, één cm en heeft structuur. Het is absoluut geen voedselrest. Mijn neus is in tijden niet zo open geweest en heb weinig snot. Je maakt toch wat mee in Afrika.
Sorry voor dit onsmakelijke verhaal maar het voor mij ook als herinnering bedoeld.
Heb niet veel geslapen wat te verwachten viel.
Ben nog behoorlijk moe maar ik hoef gelukkig niks te doen.
8:30 nog geen ontbijt. Maar een paar minuten later is de mevrouw er.
Twee toast, erg oud, bakje met rode gel die smaakt zoals te verwachten valt, zoet, een kan met thee MET MELK, getver. En groot glas zure passievruchtensap en fruithapje. Ze brengt me andere thee plus drie pancakes.
Misverstand: ik wil graag Afrikaanse thee. Logisch in Oeganda als theeland.
Maar wat verstaan zij onder Afrikaanse thee, thee met veel melk. Ik moet black tea hebben. En natuurlijk is hier alleen maar Afrikaanse thee te krijgen.

En dan staan er drie mensen bij mijn bed, die mevrouw, de kamerheer en P.
En ze kijken toe hoe ik eten uitkies voor de lunch. Wor ik haast zenuwachtig van. 
Ik wil veel pancakes yes.

De WiFi antenne is door de bliksem getroffen. P. heeft geen contact kunnen leggen met Leo van de school. En op dit moment bedenk ik dat het adres van de school op de labels van de koffers staat. Maar hij gaat het nu proberen met de computer van het kantoor hier. Rond lunchtijd zal hij zich hier weer melden.

Ik ga op mijn veranda zitten en een groep roodstaart apen trekt van rechts maar links voorbij. Mooi en sierlijk springen ze van tak naar tak. Het is hier heerlijk koel.

De herrieschopper van vannacht was geen vogel maar een Tree Hyrax. Verwant aan de olifant, echt wel. Heb geen foto maar Google hem maar even.
Mijn schatjes doen dat ook helemaal niet 's nachts. Eerherstel voor de vogel. 
Heb er trouwens nog niet één gezien, hoor ze wel. Verderop zitten ze ontzettend de aandacht te trekken.

En wat ik al vermoedde is waar, ik ben de enige gast. Misschien balen ze wel van al het gedoe maar aan de andere kant verdienen ze goed aan mij want wat ik eet, kost de wereld niet.
Nee dat is niet waar P.  heeft hier ook een kamer gekregen, want zijn guesthouse was vol. We zijn buren.

Lunch om 12:00 besteld en komt om 12:30.

Later hoor ik van P. dat de electriciteitstoevoer op laag niveau is en ze koken op electric. Ook weer duidelijk. Het opladen van de iPad duurt dus ook oneindig lang.

Nou de hele middag op mijn terras gezeten en wel eens een vogel gezien twintig bomenrijen verder. En een keer een felrode vlek in het groen. Nee dat was geen felrode paling. Maar uiteindelijk zie ik er eentje...ja de Great Blue Turaco weer eens. Hebben ze hier geen andere?
Ik heb nog steeds een wat dikke keel maar mijn bijholtes lijken schoon,

O gunst begint de Hyrax weer. Ongelooflijk wat een geluid voor zo'n klein diertje. Als ie vannacht zijn bek maar houdt.
Om 19:00 het diner. Ziet er leuk uit en smaakt prima. Rijst met groeten en draadjes vlees. Na chocoladecake met vanille pudding.
Ik ben ook wel eens tevreden!
O god daar komt ie weer. Oren uit doen helpt zelfs niet. Hij komt steeds dichterbij.
Tot morgen in Kampala