Wat is vogelen moeilijk

20 februari 2017 - Kibale Forest National Park, Oeganda

20 febr
En wie is er jarig vandaag? Albina, mijn kleine zus. Allemaal even zingen. Ik tel af één twee drie......
En op deze speciale dag ben ik al om 5:00 klaar wakker.
Ik zet mijn foto's op mijn iPad en dan wat hoor ik toch, het regent en niet zo'n beetje ook. Wow ik doe mijn oren in en wat gezellig!
Doe spelletje Spider, ik heb alle tijd.
Tegen zeven uur houdt het op met regenen en ik heb een kop koffie durven vragen aan de man die mij wakker maakte. Heerlijk.
Maar de regen gaat weer verder dus we wachten tot het ophoudt. Ondertussen ontbeten en nu weer in mijn kamer, waar licht is!!

Zit nu op mijn veranda helemaal tegen mijn kamer aan en als ik me naar voren buig, blijk ik de helft van de bomen maar te zien. Dus ik schuif naar voren en zie nu ook de boomtoppen waar op nekkramphoogte van alles rondscharrelt. Licht is wederom waardeloos. Laat af en toe het fake geluid van de Turaco horen. Het is trouwens een joekel van een vogel 75 cm.

Ja en dan valt er een blaadje van de boom of er valt water op een blad waardoor dat blad beweegt en ik maar steeds denken "hè een vogel". Het is hier net Almelo!

Tegen 9:30 komt P. en we gaan op pad naar het Bigodi Swamp want het is droog en weldra schijnt de zon en wordt het aardig warm. Iets na tienen starten we een rondwandeling met z'n vieren. Er is naast de officiële gids ook een leerling gids. 
Zoals de naam al aangeeft kan het daar aardig drassig zijn en dus zeer grote stukken loop je over pad gemaakt van planken. Al het geld dat verdiend wordt gaat naar de lokale bevolking het is een zgn. 'community project'.

En dan ik moet bekennen dat het voor mij te moeilijk is om in deze geweldig mooie bossen vogels te zien. Het frustreert me enorm dat ik vaak net te laat ben en alleen iets zie wegvliegen. Ik zie de kleuren van de vogels heel moeilijk. Mijn bril beslaat de hele tijd, ik vecht nog steeds met mijn camera en ik krijg het warm en heb er ineens genoeg van. P. gaat de auto halen en zo kan ik een stuk afsnijden. Ben nog steeds bekaf en lig in bed want vanaf 14:30 regent het weer.
Nog geluncht natuurlijk: spinaziesoep, fish and chips met lekker sausje erbij en panna cotta met bananensmaak. Lekker.

Maar het is niet één en al ellende hoor. Ik heb een Barbet gezien, de Double-toothed Barbet, een mooie heel schuwe Kingfisher en niet één maar wel zeven Great Blue Turaco's, Black-and-white-casqued Hornbill plus nog enkele kleinere vogels. En dan vier aapsoorten.

Er staan nog twee bosgebieden op mijn programma en ik denk eigenlijk dat het vogelen daar hetzelfde zal gaan. In het volgende gebied is echter ook groot wild. Maar niet getreurd, Oeganda is een mooi land en er is genoeg te genieten.

Het is bijna 18:00 en ik ga me douchen.
Vandaag de honderdtwintigste vogel genoteerd.
Diner: pompoensoep, lamskoteletten, panna cotta toe en natuurlijk mijn rode wijn.
Tot morgen