Het allerlaatste nieuws, 23 februari

Hoi allemaal. De terugreis verliep vlot behalve dat mijn darmen nog vlotter waren. Ik had krampen en moest  vaak naar de WC en heb daarom alleen twee glazen appelsap gedronken in de business. Heb wat kunnen dutten. Om 07:30 zijn we geland en om 8:36 zat ik al in de trein en om 11:10 lag ik heerlijk in mijn eigen bed. De mannen waren niet thuis en de bloemist had een prachtig boeket van Ellie bij de kapper aan de overkant afgeleverd. Sliep veel en voor de nacht toch 5 opiumdruppels genomen om de krampen tegen te gaan. Beste middel ooit! Ali heeft boodschappen gedaan en voor mij gekookt. Zie foto. De krampen worden minder en ik ga zo de dag van de krater beschrijven voor ik alles vergeet.

De Ngorongoro Crater Voor we in de krater afdalen wil ik nog even vertellen over een jonge man die werkte in het Farm House. Bij aankomst daar had hij mij binnen een minuut al op drie plaatsen vastgepakt. Daar hou ik niet van en ik heb gezegd dat ik dat niet wil. Later toen ik naar het restaurant liep wilde hij mij een hand geven en onaardig als ik toen was heb ik die geweigerd. Maar softy als ik ook ben zat me mijn gedrag wel dwars. Dus toen de gelegenheid zich voordeed heb ik even met hem gepraat en gezegd dat niet iedereen het fijn vindt om steeds door vreemden aangeraakt te worden. Van MeToo had hij uiteraard nooit gehoord. We namen met handdruk afscheid. Later vroeg ik aan een jonge moslima of zij wel eens van de MeToo beweging gehoord had. Nee dus.

Elke keer als ik de krater bezoek maak ik een foto vanaf een uitzichtpunt en het was zo duidelijk dat het hard en veel geregend had. Het meer was zo groot.
De afdaling in de krater was een lange rit omlaag. Onderweg zagen we enige olifanten in de bosjes en later twee op grote afstand. Verder vertoonden ze zich niet. Ook hier in de krater was alles super groen en daardoor waren de dieren incl vogels moeilijk te spotten. We zagen een zwarte rhino met kind. Dat is goed nieuws want die wordt heel ernstig in haar voortbestaan bedreigd. Verder wordt de krater zeer goed bewaakt dus stropers zullen niet gauw een kans krijgen. We zagen een Golden Jackal en toen zeer vermakelijk vijf leeuwen onder en in de schaduw van een dragline. Leeuwen grijpen altijd overal de kans aan om in de schaduw te liggen. In 2012 lagen er zes in de schaduw van de auto waar ik inzat. Ik had er zo eentje op de kop kunnen spugen. Ja dat waren nog eens tijden 😉. De foto met drie leeuwenstaarten is uniek. Die zal denk ik niet gauw weer gemaakt kunnen worden. Er waren veel jonge gnoes en Gazelles te zien en Elanden. Enkele Buffalo’s. Ze hebben zulke prachtige koppen. Die ik gefotografeerd heb had staar aan zijn linker oog. De picknickplaats was echt overvol. De organisatie is daar goed en strak want van tevoren worden de picknicktafels gedekt en komt er een groep dan kunnen zo aanschuiven. Elke keer ben ik weer blij dat ik niet in een groep zit pfff. Dat geklets. En dan en dan …. geen dazen meer maar gewone vliegen, die ook hinderlijk zijn maar op een andere manier. Deze vliegen waren dol op mijn wat ontstoken wondjes en ook met de korsten hadden ze iets. Ik heb steeds mijn enkels beschermd met zakdoek half in mijn schoen en later met verbandje. Op een gegeven moment passeerden we een auto die startproblemen had en gidsen helpen elkaar altijd. Dus O rijdt achteruit om de auto te trekken dacht ik maar nee hoor hij duwde hem aan met zijn eigen auto. Hij heeft zo’n hekwerk aan de voorkant zitten dus dat kan. de krater leverde niet echt opzienbarende taferelen op dit jaar maar dat is dan maar zoals het is. De natuur!

Ik ben tevreden over mijn reis en ga morgen misschien eens mijn foto’s bekijken. Bedankt voor jullie reacties en wie weet tot een volgende keer. Groetjes Tineke!