Niet gezien, 16 februari

Goedemorgen. Niet gezien, wat negatief maar zo begon de safari wel. Een Gnoe was al twee uur met haar bevalling bezig en die gids zei dat het kleintje dood was. De pootjes hingen er wel uit maar nu hoop ik zo dat de rest er in elk geval ook uitkomt anders gaat de moeder ook dood. Terwijl ik naar de moeder keek was er achter mij een prachtige vogel verschenen, volgens O’s beschrijving was het een Klaas’s Cuckoo, ook gemist en als laatste een leeuw in de bosjes en ik zag hem niet 🥴. Bosje kon ik bijna aanraken en die leeuw zat er diep in. Vanmorgen was ik vroeg op en vroeg Ayubu, de ober, of hij O wilde laten waarschuwen en dus we gingen een uur eerder weg dan gepland. Wat waren er veel Gnoes, Zebra’s, Thomson’s Gazellen en Grant’s Gazellen te zien. Heel lange rijen gnoes die zich zo voortbewegen maar bij het slapen een grote groep vormen. Zo indrukwekkend, we hebben een tijd stilgestaan om de karavaan te zien voorbijtrekken en dan zie je in de verte, soms aan twee kanten, de volgende rijen alweer aankomen. Soms gaat een groepje in zo’n rij even lekker joggen maar niet iedereen doet daaraan mee. Onderweg veel dieren die liggen uit te rusten. Veel moeders met jongen. De Zebra’s zijn felle beschermers van hun jongen, de Gnoes daarentegen verdedigen niks. Overal zei je donkere ‘heuvels’ die bij beter kijken een groep Gnoes blijken te zijn. Ze zien er allemaal gezond en wel gevoed uit. Er waren zeer natte stukken land en op een gegeven moment was de weg niet meer te berijden en zijn we teruggegaan. Maar dan zie je toch weer nieuwe dingen. We zagen een Cheeta die veel last had van de vliegen en op haar rug ging rollebollen even later zagen we een Hyena dat ook zien doen maar die deed dat in de modder, veel efficiënter want ze liep met een dikke korst modder op haar rug verder. We zagen meerdere Hyena die lagen te wachten op een makkelijke hap nl. kleine Gnoe. Verder Nijlganzen met jongen die gewoon in een plas water op de weg lagen. Een auto moest er omheen. Prachtige foto kunnen maken van zo’n jong. Op het laatst nog een groep Olifanten en Dik Diks. De uitdrukking ‘checking the tires’ betekent dat er geplast of gepoept moet worden door iemand uit de auto en dat doe je dus achter de auto. Dat heb ik vandaag twee keer moeten doen met verschillende uitkomst! Om 15:00 lag ik gedoucht en wel in bed. Ik heb nogal wat schade aan mijn benen en als die wondjes wat open zijn, zijn de vliegen blij. Dus heb ze met verband uit O’s verbanddoos ingepakt. Ik hield ze al langere tijd schoon door vochtig toiletpapier te gebruiken uit zo’n pak. Ben de betadine vergeten en ook verband en pleisters. Het loopt tegen zessen en heb net een gesprek met E achter de rug, inclusief fotosessie. Ik geef hem wat geld voor zijn huis dat nog niet af is. Het is zo gek dat we ons zo verbonden voelen met elkaar. Heb dat nog nooit zo meegemaakt. Iedereen weet nu ondertussen wel dat ik een speciale connectie heb met de manager, is nooit weg. De kokkin, ben naam vergeten, nodigde me net uit om samen met haar en haar Nederlandse vriend te eten morgenavond. Er wordt nu met zware tafels gesjouwd want men per se buiten eten. Maar ja daar adverteren ze ook mee. Het eten is hier zeer goed. Niet vet, volop groente en de toetjes zijn zálig. Vandaag crusty iets met rabarber en klein kommetje met warme vanillesaus. Gisteren passievruchten mousse mmmmm. En daarvoor een soort grote bitterbal en als je die opensneed zag het er niet uit maar lekker. Ik ga zo naar mijn kamer en hoop te kunnen slapen want afgelopen nacht niet kunnen slapen. Tot morgen. De krater houden jullie nog te goed.