Naar Ndutu Area, 14 februari

Goedemorgen. Na een tweede slechte nacht, voel ik me wat gesloopt maar na het ontbijt met grote mok gewone koffie en een dubbele espresso, die de ober te vroeg weghaalde want er zat nog wat in en ik was op jacht naar die werkelijk zalige bananen, sappig fris zoet, had ik er wel weer zin in. Zal voorlopig in Nederland geen banaan meer aanraken. Ik zit in de auto te wachten tot O de formaliteiten bij de ingang van Ngorongoro Conservation Area heeft afgehandeld. We hoefden pas om 10:00 weg en heb nog half uurtje in de schaduw van de rust en landschap kunnen genieten. En hier voor het eerst geen enqueteformulier om in te vullen bij de lodge. Ze hopen dat je online een goed review zal geven. Mooi niet.
Om 13:00 begeeft mijn adapter, met drie jaar garantie, het na een week. Dus geen foto’s meer voor jullie.
Wat kan een mens zich toch kostelijk amuseren tijdens het eten op een parkeerplaats . Het zijn waarschijnlijk Chinezen, hij met een bovenmaatse zuidwester op en zij volledige met gezichtsbedekking met witte lap. Zij poseert bevallig en later geeft hij haar vanaf een afstand instructie waar en hoe zij moet lopen. Daar heeft hij zich een grote toeter, lees lens, voor aangeschaft. Zo vermakelijk om te zien. Maar eerst een communicatiemisverstand. O zei in het Engels omkeren oftewel revers en ik verstond river, dus dacht dat we bij en rivier zouden eten. We rijden vandaag door het Ngorongoro gebied bewoont door de Maasai. In mijn herinnering waren er minder huizen. Overal wordt er vee geweid. Alles groen, genoeg water. Mooi om te zien. Er zijn steeds meer gnoes te zien, verspreid over het gebied, ook zebra’s natuurlijk, het trekking maatje van de gnoes. De een eet lang gras en de ander kort gras. De Gnoe ruikt goed en de ander ziet goed. Ze vullen elkaar aan en zijn geen concurrenten op het gebied van eten. Verder veel Thomson’s en enige Grant’s Gazellen en een schuwe hyena maar wel groot.

Onderweg is er nogal wat panne te zien. We rijden op de hoofdweg naar het Victoria meer en de weg is enorm stoffig omdat de auto racen dwz 50 km per uur. Er is ook een andere weg naar het Victoria meer. Gelukkig gaan we straks van deze weg af en kan het dak open. Vanmorgen ergens in een toiletgebouw in het dak een vleermuis gespot. We moesten in een rij wachten want er was maar één toilet zonder wc papier maar ik heb altijd papier altijd op zak.
Kleine groepjes Gnoes staken de weg over, altijd leuk om te zien. Diverse vogels gespot en lig nu om 17:00 aardig moe maar voldaan zoals dat heet op bed. Gedoucht en was klaargelegd voor wasservice. Het is hier heel duur. Onderbroek wassen kost $2 per stuk!! Maar ik laat het ze maar verdienen. Een cappuccino kost $3. Ik werd ontvangen door de receptionist terwijl de manager de tafels dekt??? Het is een wat oudere vrouw en spierwit rarara. Maar daar kom ik wel achter. Zoals gebruikelijk is het eten om 19:30. Ik kan mijn ogen bijna niet openhouden maar wil niet gaan slapen omdat ik dan zeker het eten mis. Ontdek nu dat mijn bed niet opgemaakt is maar dat komt wel in orde als ze de kamer klaarmaken voor de nacht. Dat gebeurd altijd tijdens het avondeten. Ik doe deze brief zo op de post. Helaas is hier geen Wifi op de kamer, alleen in lounge, restaurant en bar. Over de dag in de krater schrijf ik later. Tot morgen. P.S. ik heb 63 vogels gezien