Weer veel stille plekken

13 april 2019 - Nakuru National Park, Kenia

Goedemorgen, zaterdag 13

Ontdek net dat mijn reeds deels geschreven verhaal weg is. Ben daar niet blij mee zoals ze dan altijd zeggen. Ik zeg het meestal anders. Als eerste vanmorgen de emails gelezen, leuk en lief. Ik was al om 6:00 wakker en kon tot 6:30 bljven liggen. Nog even over gisteren. Ik ben het niet met de diagnose van die dokter eens dat het een infectie is. Het kan er wel door uitgelokt zijn maar ik blijf bij mijn eigen diagnose, vasculitis. Ik slik dus ook geen antibioticum en heb besloten niks te gebruiken van de voorgeschreven medicatie. Mocht het erger worden dan ga ik pas wat slikken. Om 7:30 op pad en dan komen we een vrachtwagen tegen waarin de drie mensen allemaal een mondkapje dragen. Ze vervoeren dus een dode buffalo. Nou ik heb even in de vrachtwagen gekeken en heel even de afschuwelijke stank geroken en toen direct mijn neus dichtgeknepen. Fred ging bijna over zijn nek. Wat een afschuwelijk werk voor die mensen. Daarna gestopt op dezelfde plek waar we gisteren die rhino zagen. Nu waren er alleen zebra’s en een enkele buffalo. Daarna bijna een uur stilgestaan bij lake Nakuru, een zout water meer. Wat een prachtige plek met zoveel vogels. De stilte zou nog mooier zijn geweest als meeuwen hun snavels dicht hadden gehouden. Het was er zo mooi! Daarna een prachtige groep gezonde buffalo’s zien komen aanlopen, voor ons de weg zien oversteken om vervolgens op de andere kant te springen. Dat laatste gaf veel stof. Het was alles bij elkaar een prima gamedrive. In de lodge mijn haar gewassen en toen ik naar het restaurant ging, werden de vogels net gevoerd met broodresten. Onder andere de Mousebirds, een van mijn favoriete vogels, daalden in zeer grote aantallen neer. Leuk om te zien. In het restaurant de kaasafdeling ‘ontdekt’, heerlijke blauwe kaas, brie en camembert. Ben het andere eten wat zat. Twee uur gerust en om 16:00 weer op pad. Het is fijn om hier steeds mijn rokje te kunnen dragen en dat was gisteren helemaal het geval omdat ik na enige buikkramp een greppel in moest en ja hoor komt er net een busje toeristen aan. In zo’n situatie is een rokje een must. We waren allebei wat slomig ‘s middags en zijn toen op een ander punt bij het meer gaan staan. Gelukkig hadden de meeuwen hun buik vol en waren stil. Fred vertelde dat de Mariboe flamingo’s eet. Zieke exemplaren slaat ie dood, soort euthanasie eigenlijk. Er waren inderdaad nogal wat Maraboes. Ik heb nu 92 vogels op mijn lijst en drie TBD (To Be Determined) oftwel Buffalo Eagle oftewel ongeïdentificeerde vogels. Fred gebruikt steeds andere woorden dan ik op school geleerd heb en dan moet ik dat weer opzoeken. Zo noemde hij bracelet een bangle. Moet ik dat weer opzoeken in het woordenboek. Tijdens het diner kwam de vrouwelijke manager naar mij toe. Ze wilde me iets extra’s geven bv ijs of iets anders dat ik lekker vond. Waarom? Nou omdat ik drie nachten was gebleven. De meeste gasten blijven één nacht. Ik vond iets extra’s niet nodig maar kwam er niet onderuit, dus toen gemixte fruitdrank genomen. Ik ga nu slapen. Morgen pas om 9:00 weg naar Lake Naivasha. Tot morgen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Harriet:
    13 april 2019
    Dat wordt heel mooi! Ik heb net gelezen dat daar 300 vogelsoorten zijn geteld, dus hier moet je je lijstje kunnen aanvullen! Verder is het het hoogst gelegen meer in Afrika, altijd interessant.
    Hier is het akelig koud, guur, maar ik geniet van je zonnige verhalen.