Op naar de Ndutu Safari lodge.

26 februari 2020 - Ndutu Lake, Tanzania

25 febr

Onderweg was het goed te zien hoeveel regen hier is gevallen. Alles groen en met overgelopen meertjes. En zelfs velden met paarse bloemen.

Er zijn nogal wat door de Masai mogelijkheden gecreëerd om de mensen in de kraal te ontmoeten en om voor jou als toerist te hoppen. Niet mijn ding maar het levert hen geld op.

Was vanmorgen na de tweede slechte nacht behoorlijk bekaf.

Maar het moet er een keer uit.

Het is groen en kwam er van boven en beneden uit. Ik heb het gevoel dat ik daarvan opgeknapt ben. De ervaringsdeskundigen onder ons weten dat ik met ‘van boven’ groen snot bedoel.

Nou ontsteking alom. Verder doe ik veel bekkenbodem spieroefeningen die met de laatste hoestbui nog niet veel resultaat lieten zien. 

Mijn hoestbuien zijn vrij heftig, het komt van vrij diep. Droge hoest. Vermoeiend en uiteindelijk pijnlijk.

Toen we hier aankwamen voelde het alsof ik in het paradijs was aangekomen. Kleine lodge met een zo veel mogelijke milieuvriendelijke inrichting. Sobere maar heel smakelijke inrichting. Rondom bomen. Prachtig.

Bv niet van die synthetische geurtjes in de wc. Overal verlichting op zonne-energie. Heel leuk op het deksel van een fles zonnecellen gemonteerd. Elke fles heeft een andere inhoud, iets uit de natuur. Ik zal er een foto van maken. Het stikt hier van de vogels die nesten aan het bouwen zijn en die af en aan vliegen met nest materiaal. Jullie kennen ze vast wel van de tv. gele weavers. Die met alleen hun snaveltje mooie hangnesten maken die ik nog niet met drie handen kan fabriceren.

Er zijn hier geen hekken rond de lodge en er kan dus in de nacht zo maar een leeuw aan je deur krabbelen. 

Ik moet zeggen dat uren rammelen in de auto niet meer zo mijn ding is maar anders kom je er niet. Ik blijf de rest van de dag thuis(zimz)en Niels gaat om 16:00 met Othman op pad.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik opgelucht was toen ik de video’s en foto’s van Niels zag die hij in de krater had gemaakt en dat ik niet veel gemist heb pfffffff. Ik dan hé! Alleen parende leeuwen. 

Lig dus relaxt in bed met uitzicht. En geen panorama maar uitzicht met details. De vaste lezers weten wel dat ik niet zo van het panorama ben. Één seconde mooi en dat is het dan.

Hier zie ik vogels en vlinders langskomen en een iets te dikke Chinees.

Er is hier een groep Chinezen die al geontchineesd zijn want ze wonen in Australië. Normaal geluidsniveau.

Bij lunch vraag ik om wat geroosterd brood met boter, vraag de ober wit of bruin brood. Dat vind ik voor hier heel bijzonder.

Het idee dat we hier zes nachten zijn vind ik heerlijk rustgevend.

Geef morgen gelijk mijn vuile was af. Die wordt dezelfde of volgende dag schoon afgeleverd afhankelijk van het weer.

Met de vogeltjes is het matig gesteld. Heb er nog maar 43 geteld. 

Maar daar gaat nu verandering in komen hoop ik. Ook al rijdt Othman het liefst alle kleine vogeltjes voorbij.

Niels gaat om 16:00 nog een keer met Othman op pad en ziet weer leeuwen, grote groep maraboes en een hyena.

Na het avondeten zagen we hoog op een balk in het restaurant  een Genet lopen die naar buiten ging voor hapje eten. Prachtige katachtige met lange staart met donkere banden. 

Ga morgenavond op de uitkijk staan want ik vermoed dat hij ergens overdag binnen slaapt en en als het etenstijd wordt naar buiten gaat. Het is een nachtdier.

Na twee slechte nachten neem ik nu een slaappil.

Tot morgen