Wat een vervelende nacht

26 februari 2020 - Ndutu Lake, Tanzania

26 febr

Ik heb best goed geslapen en niet gehoest dacht ik. 

Nou Niels kijkt me met kleine oogjes aan. Hij had nauwelijks geslapen want ik had veel gehoest. Heb dat zelf dus niet gemerkt.

Meteen bij de receptie een extra kamer geregeld voor Niels zodat hij goed bij kan tanken wat slaap betreft. Er is niets zo erg als wel willen slapen maar niet kunnen.

Gelukkig was er voor één nacht een kamer vrij voor $ 155,00. Die  kan ik met een creditcard betalen.

Ben toch aan het antibioticum gegaan want dat hoesten moet ophouden. Of het werkt??

Denk ineens aan de reis met de KLM. Voor we gingen landen werd het hele het vliegtuig met vies spul gesprayd. Volgens de stewardess was dat de eis van de Tanzaniaanse overheid. Heb dit nog nooit eerder meegemaakt op al mijn drie eerdere vluchten naar Tanzania niet. Zijn ze hier bang dat er Nederlandse lieveheersbeestjes het land binnen komen? Ga er bij thuiskomst navraag naar doen, zo giga smerig.

Zou dat rare hoesten waar ik nog nooit last van heb gehad daardoor komen?

Doordat ik te moe was om af en toe een wasje te doen en de hoestbuien bleven komen, raakte ik door mijn schone onderbroeken heen. Dus moest ik mijn toevlucht nemen tot de minst vieze vieze onderbroek. Niels vond dat erg grappig en beloofde uit zichzelf dat aan niemand te zullen vertellen. Dat is nou mijn Niels!!

Vanmorgen rustig gestart en iets over negenen op pad gegaan.

Het is niet te geloven maar de vorige keer was het hier kurkdroog en nu is het abnormaal nat. De wegen zijn door modder slecht te berijden of ze zijn afgesloten. 

Het miezerde nog toen we wegreden dus ook vogels spotten was nauwelijks mogelijk door het slechte licht.

Er was niet veel te zien. Aan het eind van de morgen brak de zon door. Geluncht en daarna ben ik gaan rusten.

En ik zit nu op 53 vogeltje!

En eindelijk heb ik de moed om me weer eens te douchen. Het duurt enige minuten voordat er warm water is, de temperatuur is prima. Ik sta net te bedenken dat ik weer die niet zo vieze gedragen onderbroek aan moet doen als een vrolijk deuntje gefloten wordt in mijn kamer. Eerste gedachte is wat is Niels vroeg terug en bij een blik om de hoek zie ik nog net de wasman verdwijnen die de schone onderbroeken heeft gebracht!! Wow wat een timing.

Na deze exercitie lig nog even op bed voor ik naar het restaurant ga want ik moet iets eten.

Zit met vogelbad dichtbij met koffie en bananen brood.

Stuur nu deze onaffe brief op en ook die van gisteren. Ben ik weer bij.

Tot morgen.

1 Reactie

  1. Harriet:
    26 februari 2020
    Hoop dat de antobioticum aanslaat! Heb je die standaard bij je of moet je dat laten voorschrijven?
    Je schreef over nesten bouwende vogeltjes. Gaat dat in de tropen het hele jaar door omdat er geen echt voorjaar is? Daar heb ik nooit eerder over nagedacht.