Vervolg van 12 februari

Ik probeer mijn relaas te vervolgen in een nieuw verhaal omdat ik het eerste deel per ongeluk al verstuurd had. Niet erg maar nu blijkt mijn toetsenbord niet te verschijnen en schrijf ik dit bij notitie en is het vervolgens wat kopieer- en plakwerk. En na het opnieuw starten van mijn iPad doet ie het weer. We reden dus heerlijk op het asfalt naar het Ngorongoro Farm House. Nou het lijkt wel een Engels landhuis met grote tuin met bloemperken en veel gras en bomen. De lunch werd buiten geserveerd en in ons geval dicht bij het zwembad. Die lunch mocht er wezen. Soep, rauwkost, zes kommetjes: rijst, spaghetti, gehaktprutje, spinazie, stuk vis. IJs toe. Je hoort mij niet klagen tot later de elektriciteit uitviel net toen ik de batterijen wilde gaan opladen en mijn iPad. Plus mijn stekkers passen hier niet in het stopcontact dus moest ik mijn wereldstekkeradapter gebruiken. De naam zegt het al ze hadden vroeger een boerenbedrijf met plantages met koffie oa. Maar toerisme verdient veel beter, coronatijd buiten beschouwing gelaten, dus ze hebben de bakens verzet. Wel verbouwen ze alle groenten zo veel mogelijk zelf en is er nog een kleine koffieplantage ook voor eigen gebruik. Mijn kamer is ook groot en zelfs voorzien van kluis, warm- en koudwaterapparaat, echte ouderwetse telefoon. Maar ja als de stroom uitvalt doet niks het meer. Mijn papieren en geld zitten nu in de kluis en hoef ik daar niet steeds mee rond te sjouwen. Ik heb even heerlijk in onderbroek en hemdje op mijn terras kunnen zitten. Het uitzicht is prachtig. Lig nu in bed en heb om 19:30 een date met Othman. Wat veel toeristen hier. De regering zet in op 5 miljoen toeristen in 2030. Er komen er nu 2 miljoen per jaar. Al het eten is in buffet vorm. En Albina ze hadden jouw flan, maar niet zo lekker. Ik ga nu slapen. Tot morgen.