Vrije dag, 18 februari en 19 februari

Goedemorgen. Het is nu 09:00 uur en lig heerlijk in bed na mijn ontbijt. Ik hoef niks en dat heb ik vandaag nodig. Doe ogen dicht of probeer bij spelletje mijn eigen record te verbeteren en met succes🥇. Had me net aangekleed voor de lunch, klopt E op de deur. Nee ik ben niet ziek, alleen bekaf en dat gaat weer over. Dus na de lunch weer naar bed. Nou zo verliep ook die dag. Met O gedineerd. Mijn darmen zijn weer rustig by the way! 
Alweer goedemorgen. Heb onrustig geslapen en dat komt feitelijk door de deadline van 09:00 uur voor het ontbijt. Ben net op tijd binnen. Ik eet mijn gebruikelijke roerei met bacon één geroosterde boterham. Ineens verschijnt er een lovebird heel dichtbij en ik heb er een prachtige foto van gemaakt. Heb eigenlijk geen zin om weer in een hotsende auto te zitten en wacht tot na de lunch. Na O op de hoogte te hebben gebracht en we hebben afgesproken dat we om 14:00 zullen vertrekken. Ik zit ik buiten voor het restaurant. Wil relaxen maar dat kan ik niet, automatisch kijk ik naar een fotomoment met al die birdies om mij heen. De staff heeft net vergaderd en dat doen ze elke dag. Zeer goed, communicatie is de sleutel tot succes. Het is vandaag warm en vies weer door de hoge luchtvochtigheid. Zit nu op mijn veranda en had zo net bij O opgebiecht dat ik wel naar huis zou willen. Het is genoeg geweest voor mij maar wie weet wat we nog te zien krijgen. De plek waar eergisteren zo veel dieren waren was gisteren verlaten vertelde O. Alles beweegt hier altijd. Je moet echt geluk hebben en dat kun je alleen maar een beetje afdwingen door ergens langere tijd te verblijven. E heeft net een tijdje hier zitten praten. De meeste mensen in Tanzania noemen oudere mensen nooit bij hun voornaam. Als je dat wel doet is dat respectloos. Dus hij noemt mij Mama en niet Tineke. Zelfs zijn vijf jaar oudere zuster noemt hij sister en niet Monica. Dus toen hij hier net werkte was hij stomverbaasd dat kleine kinderen hun ouders bij hun naam noemden. Dat is dus allemaal cultureel bepaald. Het kraan water dat je absoluut niet mag drinken is vettig en je handen blijven een beetje plakkerig. Heb diverse pogingen achter de rug voor goede opnames van vogels maar het resultaat is matig. En nu een wonder: mijn zakje met muntdrop is nog dicht en het enige zakje Werther’s snoepjes nog niet op!! Vermeldde ik eerder dat ik het wel voor gezien hield? Nou O weet precies hij me op moet fleuren. In deze tocht van drie uur heb ik Olifanten, Giraffes, Dik Diks, Zebra’s gezien en drie Leeuwinnen in een boom en de big Mamma midden op de weg. Zij had een halsband om. En uiteraard vogels. Nu ga ik douchen en dat water is zoutig vertelde O me. Na het eten doe ik dit schrijven op de post. Tot morgen.