Kenia 9-27 april

Hallo luitjes, ik ben er weer.
Toen ik in maart 2020 terugkwam uit Tanzania was de coronapandemie in Nederland net een feit. Na drie jaar kan ik weer reizen. Dit keer naar Kenia met Ellie. Mijn gids is natuurlijk Freddie Emacar. Met hem heb ik altijd contact gehouden evenals met Kevin en Daisy, die ook in de toeristenindustrie werken.
Hoera ik zit nu heerlijk in de business van de KLM. Alles is tot nu toe prima verlopen. Gezellig met Anna, zij heeft mijn auto tijdens mijn vakantie, gedineerd en om 21:15 slaappil genomen en ik heb geslapen als een beer. Letterlijk want Ellie hoorde me echt grommen. Maar ik heb hartstikke goed geslapen en voel me fit. Ontbeten in de lounge op het vliegveld. Het was overal vrij rustig. We vliegen nu langs Enschede. We zijn om ca 22:30 geland en de afhandeling ging zeer vlot dankzij het reeds per internet verkregen visum. Ellie had het geprint want de inkt van de printer was …o.. p.

In het hotel zijn we met een overstap van de ene in de andere lift toch aangekomen in onze kamer 208. Pfffff.

Na een werkelijk klote nacht hebben we heerlijk buiten kunnen ontbijten. Natuurlijk bacon met roerei. De lucht is behoorlijk bewolkt maar onze stemming totaal niet. Mijn eerste vogels gespot een Zwarte Wouw. Ze hadden oud brood in het vogelbad gedaan en daar lusten ze wel pap wat het in wezen ook was. Om tien uur hadden we met Freddie afgesproken. Het welkom was heel hartelijk. We hadden een stadstour gepland want ik was Nairobi nog nooit in geweest. Dus hebben we veel in de file gestaan en uitlaatgassen gesnoven. De stad heeft nu 5 miljoen inwoners. Om 12:00 met Kevin, Peninah en Elon afgesproken om te lunchen. Elon, twee maand oud, bij ma aan de borst en de rest aan tafel. Ik had veel speelgoed meegenomen en daar waren ze blij mee. 

Daarna naar Amboseli National Park gereden, een tocht van dik 4,5 uur met kleine pauze onderweg. Je kunt dan bij een souveniershop naar het toilet en eventueel wat kopen en drinken. Een meneer vroeg me toen waarom Nederland toch twee namen heeft en ook Holland heet. Nou dan is hij bij mij aan het juiste adres want ik verkondig wereldwijd dat we in The Netherlands wonen. Eindelijk begreep hij hoe dat zo gekomen is. Na enige tijd rijden zagen we een dode aangereden Striped Hyena op de weg liggen. Die had ik nog nooit gezien. Freddie reed door maar ik riep steeds stop stop ik wil hem goed bekijken en een foto maken. Omdat deze weg heel rustig was, is F zeker 500 m achteruit gereden. Nou meneer maakte zelf ook een foto. Prachtig dier. Hij was nog niet lang dood.
onderweg zagen we dat het behoorlijk geregend had en F werd daar helemaal lyrisch van. Regen is zo ontzettend belangrijk.

We hebben onderweg levende zebra’s gezien, vijf prachtige giraffen en de mount Kilimanjaro zonder bewolking. We eten nu en omdat er geen Wifi is in de kamer, wél in de auto trouwens, en ook in het restaurant verstuur ik hierbij de eerste nieuwsbrief