Spectaculaire lunch

Nu onze lunch. Nou het was apart maar niets voor mij. De kwaliteit van het eten was zeer matig. Vlees erg droog. Heb crocodil gehad en dat was als enige niet droog. Beetje vissig. Van het struisvogelvlees hadden ze een wel een lekker gehaktballetje gemaakt met kruiden dus weet nog steeds niet hoe struisvogel smaakt. De rest was wat smaak betreft zo matig dat mijn honger snel verdween. Maar toen kwamen de desserts, ook onbeperkt. Crème brûlée heb ik genomen en die was zalig. Heb daarna nog twee porties besteld. Ging ik toch tevreden weg!

We hebben de vrijdagmiddagspits overleefd en rijden in motregen verder. Het is een leuk gezicht al die brommers met een paraplu’s op. Echter bij een file rijden ze zich klem vanwege hun breedte.

Dus na een lange dag kwamen we om 18:30 bij de Rhino Watch lodge aan. Ze hadden een speciale onderkomen voor ons zeiden ze. En dat was ook zo maar daar moest je wel lang voor lopen op een prachtig paadje dat omhoog liep. De lodge zelfs ligt al op 1500 m + 50 m tot onze chalet maar dan heb je ook een prachtig uitzicht. We waren allebei behoorlijk moe. Het chalet is leuk ingericht en hoera hoera hier zijn geen vervelende insekten. Daarna weer naar beneden voor het diner. Eten is goed, personeel heel aardig. Met volle buik dat hele eind weer omhoog. Ellie met het licht van de telefoon voorop. Samen komen we er wel.Toen bleek er een kruik in bed te liggen en een extra deken met cheetapatroon.Ik heb de kruik direct verwijderd inclusief die extra deken. Redelijk geslapen.

15 april pas om 8:45 op pad

We zijn naar een reservaat geweest waar ze er alles aan doen om zowel witte als zwarte neushoorn te ‘fokken’. Maar ik wilde ook vooral klein vogeltjes spotten en fotograferen. We hebben alleen de witte neushoorns gezien. Wat mij betreft helemaal goed, ik ben geen echte neushoorn liefhebster. De vogeltjes waren ook niet makkelijk te vinden. De enige opwinding was aan het begin van het bezoek. Wij moesten met paspoort en al de auto uit en er moest een lijst worden ingevuld. Dat had ik nog nooit meegemaakt. De manager erbij gehaald ja dat waren hier de regels omdat ze hier de meeste Rhino’s van de wereld hadden (?). Toen werd zelfs ons paspoort gescand en dat ging mij te ver. De manager er weer bij. Mijn gegevens komen niet in de computer en werden na een jaar vernietigd. Dit allemaal om te voorkomen dat er spionnen het park in komen en gegevens doorgeven aan stropers. 

Daarna  we hebben Daisy, haar zoontje Ayden en haar moeder ontmoet in een restaurant met zeer fraai uitzicht. Ik heb al jaren contact met Daisy onderhouden, dus het leuk elkaar weer eens te zien. Ik had speelgoed meegenomen voor het jongetje. Ik ben erg geschrokken van Ayden. Zijn gedrag is hyperactief en moeilijk bereikbaar, maakt weinig oogcontact, maakt blaasgeluiden en praat nauwelijks. Stoot soms een laag geluid uit als hij iets wil. Allemaal heel zorgelijk en hij zou zo snel mogelijk begeleiding moeten krijgen samen met zijn moeder en oma. Daisy zegt alleen dat hij graag speelt en praten zal hij nog wel leren. Ik kan niet inschatten hoe ze over hem denkt. Ze waren met de taxi gekomen en F. heeft ze thuisgebracht. 

Onderweg naar de lodge kon ik ergens uitstappen zodat ik het hele eind niet hoefde te klimmen naar het chalet. Ellie wilde de sleutel ophalen. Toen ik bij het huisje aankwam zat de sleutel daar al in de deur en zij beneden maar zoeken. Vroeg aan tafel gegaan en vroeg naar bed. We hebben afgesproken dat we tot 12:00 in huisje mogen blijven en dan na lunch weggaan.

16 april

Even nog vogelen op het terrein maar het weer zit niet mee, zwaar bewolkt en dan is het moeilijk de vogels te identificeren laat staan er een mooie foto van te maken. We rijden om 12:30 naar Lake Naivasha waar we nu dus zijn. Ben moe en lig nu even in bed. Tot morgen.