Afscheid van Lake Manyara

17 febr

Goedemorgen Heb goed geslapen en daar ben ik blij mee want hopelijk kan ik gaan genieten van aapjes! Vanmorgen merkte ik dat ik niet meer alleen was in bed. Een kakkerlak zat gezellig naast mijn kussen. Ik heb hem buitengezet. Gisteren prima gegeten. Alleen zaten er nogal wat botsplinters in het eten..........maar het dessert was verrukkuluk.

Albina kan de lekkerste flan maken met caramelsaus. Nu heb ik haar evenknie gevonden. Het is niet lady-like maar ik heb gevraagd of ze, niet alles ging op, een stuk voor mij wilden bewaren voor vandaag en dat doen ze. De kok glunderde. Jullie zien ik ben nergens te groot voor.

Ga nu ontbijten. Ik nader het restaurant en dan zie ik ze.......prachtige lijfjes, jong nog en helaas wat schuw. Ze liepen op een meter afstand van mij en weg waren. Twee schattige KATJES.  De ene helemaal zwart en de andere koe design. Mijn dag is goed! Ze hebben er hier twaalf van. Ze krijgen te eten maar vangen uiteraard ook muizen. 

Er zijn hier nogal wat kinderen onder de toeristen. De stroopfles komt niet op tafel te staan. Neem je pancakes dan komt de ober naar je tafel om er stroop op te doen. Er is ook geen bacon en de koffie waterig maar de prijsklasse hier is lager dan van mijn vorige onderkomens. Niet erg. Het personeel is vriendelijk en ze hebben hier katten. Dat kon ook nergens anders want dan zouden de kleine jagers zelf prooi worden!

Komt er ook een mini Max langs.

Ik hoor O steeds Bibi zeggen en vraag hem wat dat betekent nou dat is Oma! Pas veel later blijkt dat hij geen Bibi zegt maar Wipi als begroeting.

De Chinezen en Japanners hebben regelmatig drie dagen of zelfs minder voor een Safari. Er zijn mensen die van Arusha naar de krater gaan en terug op één dag. Gekkenwerk!

Mensen, ik zal ze nooit begrijpen. Heb net hardop zitten lachen. Ik zit in de auto en wacht op O die ons aanmeldt voor het parkbezoek. Komt er een vrouw aan en een man. Zij moet van de man naast het informatiebord gaan staan voor de ideale foto. Maar de bovenkant van het bord is wat naar voren omgeslagen. Dat mag niet. Dus zij staat nu met een arm omhoog om dat randje goed te krijgen en andere been wat naar voren en een peuk in d’r hand..........

In de auto naast me, van dat stel, wordt nu gezongen en een klein dansje uitgevoerd. O God wat ben ik blij dat ik alleen ben. Nu een hoop geschreeuw. Het zijn Italianen. De laatste O betekent nu wél iets anders hè luitjes.

De groep van de informatievergaarders maakt zich op voor een nieuwe dag. Ze interviewen de toeristen die het park bezoeken om inzicht te krijgen uit welke landen ze komen en hoe oud ze zijn en man of vrouw. Willen ze weten. O vertelde dat ze dat landelijk deden om meer gericht reclame te kunnen maken in andere landen.

Oké we gaan het park in en wat heb ik toch veel gezien.

Eerst de Silvery-cheeked Hornbill, male die een grote kikker verorberde. Genoeg voor vandaag denk ik.  

Toen de eerste van de drie soorten apen, de Blue Monkey. Alles springt door de struiken groot en klein. Ze laten zich gewoon achterover vallen en houden zich met de achterpoten vast. Ik heb dit op de video.

Daarna de Baboons op de weg en in de wegkant. Veel klein grut en ze spelen wat af. 

Daarna de Crowned Hornbill die heeft een extra dikke rode snavel. Hij kan de grasshopper niet goed wegkrijgen. Dan weer een hele zooi Baboons met veel lawaai van vechtende volwassenen, waarschijnlijk mannen. Ze lopen voor ons uit op de weg. Zo leuk.

Dan het echtpaar Sivery-cheeked Hornbill luid roepend naar alle kanten. Zo’n vogel kan wel 70 cm groot zijn.

Daarna onze Europese Scharrelaar en Europese Bijeneter.

Weer groep Baboons en weer een Hornbill de African Grey-billed. Deze is maar 46 cm. Dan weer een grote jongen. En Eagle waarvan ik de naam nog moet achterhalen. En echt waar weer een Hornbill. Zij heet de von der Decken’s Hornbill. Ach so! 

Weer vlooiende en spelende Baboons midden op de weg en dan..........voor het eerst in Manyara leeuwen in de boom. Ik zag er vijf, O zeven. In elke folder maken ze daar reclame voor. O heeft ze drie jaar geleden voor het laatst gezien.

Daarna de vogel die voorop mijn vogelboek staat de Red-and-yellow Barbet. Die schooiert rond op de picnicplaats waar wij dus eten. 

Als ik naar het toilet ga, neem ik altijd een 1 dollar biljet mee voor de mensen die het schoonhouden. Ik kom aanlopen en een jonge man heeft net het dames toilet gedweild en hij maakt zo’n elegant gebaar van komt u maar. Ik geef hem het biljet en als ik klaar ben en naar de auto loop, roept hij mij om naar me te zwaaien. Zo gauw kun je mensen blij maken. 

Ja en dan de net-te-vroeg geboorte van een gnoetje wèh. Het staat nog wat wankel op de poten en drinkt bij moeder die het geloof ik maar raar vindt dat gefriemel onder haar. Nou ja alles beter dan niks. Als de gnoe bevalt met haar achterkant van ons af dan zie je ook niet veel.

Daarna prachtige video gemaakt van de twee soorten Pelikanen. Normaal duiken ze in het water maar hier is het zeer ondiep. Het is een moeras waar zelfs Warthogs waren. De pelikanen leggen hun kop op het water en gaan dan met snavel naar beneden in bijna horizontale positie. Heel geinig en ik had dit nog nooit eerder gezien.

En dan de laatste, de Southern Ground Hornbill. 

Als afscheid van het park nog Baboons en Blue Monkeys. Ergens hebben we natuurlijk de Vervet Monkeys gezien.

We zijn om 15:00 terug in de lodge, ik moe maar zeer tevreden.

O en ik spreken af om morgen om 8:00 hier weg te gaan en dan direct naar the Office om af te rekenen. Daarna zal ik afgezet worden in een lodge voor de rest van de dag tot ik ‘s avonds naar het vliegveld zal worden gebracht voor mijn vlucht naar Amsterdam met een tussenlanding in Dar es Salaam.

Vandaag verstuur ik geen foto’s want ik kan de nieuwe .....