De dag van de reis naar Mount Kenia

Goedemorgen lezertjes
Wat mij nu toch overkomen is. Ik ben door een telefonische oproep en geklop op de deur heengeslapen. Uiteindelijk werd ik precies om 8:00 uur wakker door het gepingel van de wekker op mijn iPad. Ben dus pas tegen de morgen in slaap gevallen.
We vertrekken om 9:00 nadat F zich gisteren bedacht had dat het vandaag zaterdag zou zijn en rustiger op de weg. Vind ik heel goed. De rit zal ca 3 en een half uur duren.
We zitten nu op een echte snelweg, wel met zebrapaden en veel verkopers van water ed, waar je dan maar eventjes 50 mag rijden. Officieel mag er niet gehandeld worden op de snelweg maar ja wegjagen van de verkopers werkt maar eventjes. We zijn getuige van drie autobotsingen met blikschade. Houdt lekker op. De auto's zijn hier verplicht verzekerd. 
F vertelt over de nieuwe snelweg met zes banen in elke richting. En hoewel ik achter hem zit en zijn gezicht niet kan zien, denk ik dat zijn ogen gaan glimmen! En wie financieren deze weg, natuurlijk de Chinezen. De weg loopt naar Ethiopië waar ze niet echt investeren in wegen volgens F. Snelweg eindigt in zandweg haha.l
Wij mogen max. 80 km per uur rijden. De auto heeft een snelheidsbegrenzing. En dat is denk ik maar goed ook. 
Navraag leert dat F die snelheidsbegrenzer niet leuk vindt.
Onderweg wat campagnevoerders vanwege de verkiezingen. F kan niet stemmen omdat dat in Nairobi moet gebeuren.
F vertelde gisteren dat hij aan rugby doet. Zijn uitspraak: without pain, no game! Sport voor echte mannen. F is een lang atletisch type die moet oppassen niet te zwaar te worden. Als gids heb je in feite weinig beweging, eet je lekker en zijn de sportmogelijkheden vaak zeer beperkt.
Ik realiseer me ineens een verschil met Oeganda. Hier zijn niet zoveel  motorfietsen voor transport van goederen als in Oeganda. 
Het is zwaar bewolkt en het begint iets te sputteren.
We zijn een rijstgebied gepasseerd. Niet dat ik rijstvelden zag, maar langs de kant van de weg stonden echt hele grote zakken met rijst met daarachter de vrouwen die verkochten. Er blijken drie grote rijstgebieden te zijn in Kenia.
Het landschap wordt wat Oegandees. Heuvelig met veel landbouw.
Tot mijn onuitsprekelijke blijdschap hoor ik dat ik vanmiddag vrij heb. Heerlijk. Dank je Katja.
Nu weer zon en de lucht wordt lichter.
We komen langs koffieplantages, arabica.
En dan zijn we bij de lodge. Prachtig robuust gebouw en wat een sfeer. 
Word ontvangen met handdoekje en heerlijk drankje met vruchtjes erin.
Dan komt de manager en die versta ik niet goed.
Dus ik zeg dat ik moeilijk hoor, ja dat wist hij al hahaha. Goed zo K.! 
En omdat ik niet zoveel trappen hoef te lopen zit ik gelijkvloers met het restaurant! We zitten hier wel op 2195 m hoogte hè.
Zo mooi en overal uitzicht op bomen en met een eigen kleine veranda met bankje. Kleine, heel knusse kamer. En als eerste zie ik een groep Waterbucks met twee jonkies. Die jonkies heb ik nooit eerder gezien. Ze zijn zo snoezig, bijna too cute!
Het restaurant is een plaatje. Op alle ramen zijn vogels geschilderd. Na een soepje en daarna rijst, tilapiavis en nog stevige groentemix ga ik naar mijn kamer voor rust. Ja de toetjesbar sla ik over.
Het dekbed zal ik vannacht zeker nodig hebben. Het tocht aardig op mijn kamer maar dat is lekker fris. Verder ligt er een laken onder het dekbek zodat je wat met het dekbed kunt schuiven zonder gelijk bloot te liggen. En er is WiFi op de kamer. Wow wat een luxe.
Helaas kan ik niet echt tot rust komen. Mijn kop blijft maar in actie en dus besluit ik de wandeling met vogelgids uit te stellen of helemaal niet te doen. De wandeling is morgen om 8:00 gepland. En ik ben nota bene de enige toerist die gaat. Ik moet eerst weer een goede nacht hebben gehad. Ik kan hier ook lekker rondlopen, denk ik, hoop ik.
Mijn vogellijst staat op 22 maar dat worden er vanavond nog meer als ik met F mijn vogelfoto's doorneem en de moeilijke gevallen bespreek en het leuke is die heeft hij ook. Niet stoer doen of maar wat zeggen. Hij doet zijn uiterste best mijn gebrabbel te verstaan. Respect! zeggen ze tegenwoordig. Zin in de lounge omdat ik de eetzaal niet in mag voor 19:30. Ik wilde warme melk bestellen maar die staat al klaar met kan water en kan koffie.
Voor het eerst vandaag heb ik trek. Ik zit in het knusse restaurant waar de gordijnen zijn dichtgedaan. Ik voel me teruggeworpen in mijn jeugd. Gezellig knus. Lekker lam gegeten. Dat eet ik het liefste of vis omdat die hopelijk een goed leven hebben gehad.

Er komt iemand met een lijst langs zodat je je kunt opgeven voor een wake-up-call midden in de nacht als er bepaalde dieren zijn. Raad wie zich niet heeft opgegeven.

By the way folks vanuit mijn bed zie ik de Mount Kenia, maar niet helemaal. 
Gezien bij de bruine pool: zeven volwassen olifanten, Waterbucks en Bushbucks.

Ik ga nu terug naar mijn kamer, maar doe eerst dit verhaal op de post en upload mijn foto's en een video.

Tot morgen