Dag van de river crossing

Goedemorgen
Het WiFi is hier niet snel door overbelasting door al die fotografen die online zijn. In elk geval heb ik dus pas vandaag de nieuwsbrief van gisteren de 
lucht in gedaan. Het gaat nu zo snel dat ik er foto's bijdoe.
Oké een nieuwe dag met mooi weer. Al twee dagen geen regen en dat verhoogd de kans op een river crossing.
F zet er ineens de sokken in en ik laat me verrassen.
Het hoort er helemaal bij, het continue geklets op de radio waar alle chauffeurs op kunnen praten. Veel beter dan Nederland 1, hier versta ik het tenminste niet.
We zien onderweg nog een cheeta op jacht maar wij moeten verder.  
Het was trouwens een Tower of Giraffes.
En dan is het zover? 
We staan aan de oever van de Mara en wachten op de crossing die, denk ik, zeker door zal gaan. We hebben niet de beste positie maar hij kan ermee door. We zijn ca 9:15 aangekomen en we zijn een half uur verder. Even leek het erop maar toch maar niet. Ik word er zenuwachtig van.
Vooral omdat ik het niet goed kan zien. En F zegt steeds "wacht maar af".
Alles trekt zich nu weer terug. En een heleboel hebben zich nu verspreid over enkele honderden meters langs de oever aan de overkant.
Diverse zebra's en gnoes en topi's, die niet migreren, drinken wel even wat. Er dient zich een niet zo grote krokodil aan. Die zwemt door naar links zal ik maar zeggen terwijl de grootste groep aan mijn rechter kant staat. De hele reutemeteut staat later nog meer verspreid maar er zal maar op één plek overgestoken worden. Dat is traditie zal ik maar zeggen. Alle andere dieren zullen dan van alle kanten naar die plek komen. Er is al een auto vertrokken, ik denk wegens tijdgebrek en we staan nu bijna eerste klas. Ik kan alleen niet zien waar ze het water uitkomen. Het is nu 10:27.
Er zitten nijlpaarden in het water, die af en kabaal maken.
Het hele stuk rechts is bijna leeg. Links vlak voor een bocht kunnen ze het water in maar ze moeten van hoog springen, echter het eruit komen is daar  makkelijker dan hier. We wachten af. 
Een gids kan zo ook eens de dag makkelijk vullen. Misschien voor hen saai.
En dan stroomt het rechts weer vol ook omdat er van ver weg nog meer aankomen.
Één gnoe zwemt naar de overkant. Niks volgt en dan.......een hele grote crossing, ik bleef netjes in de auto zoals F had verordend tot iedereen ineens uit de auto's sprong. Dit was nog nooit gebeurd. Een andere gids deed het portier aan mijn kant uiteindelijk open want ik moest er toch ook maar uitkomen. Ik geloof dat ik de enige was die braaf in de auto zat. F wist ook niet wat te doen. F wist niet wat ie zag, lachte zich krom. De Japanners gingen eerst want ze hadden veel betaald dus. Toen was er geen houden meer aan. Gebeurd er iets ernstigs dan is de chauffeur altijd de klos, ook als toeristen niet naar hem geluisterd hebben. Er kan een leeuw in de buurt zijn, een cobra of iemand valt in de rivier. 
Ik had zelf al gevraagd aan F tijdens het wachten waarom ik er niet uit zou gaan tijdens de crossing, maar F zei dat de rangers mij zouden arresteren.
De rangers kunnen ons natuurlijk nooit allemaal arresteren. 
Ik heb zulke mooie foto's en video's kunnen maken van de crossing.
We hebben maar tweeëneenhalf uur op de crossing hoeven wachten en hij heeft ca 15 minuten geduurd.
Ik denk dat uitstappen de gewoonte gaat worden. Ik had de primeur!
Mensen luisteren dus niet naar hun gids. De kans dat er hier ergens een leeuw lag die niet was opgemerkt was nihil. Een cobra zal al die drukte vermijden. Overal reden auto's en stonden ze geparkeerd.
Op de terugweg komen we een auto tegen die ik niet herkende, maar die naast ons heeft gestaan bij de rivier en weer is weggegaan. 
Ik riep enthousiast dat we een crossing hadden gezien en F snoert me de mond want de gids kan nu in de problemen komen omdat ze weg zijn gegaan en de crossing niet hebben gezien. O sorry!
Drie fotografen, uit ons camp, met gigantische lenzen die ook eerst bij ons stonden, gingen weg voor het ontbijt. Terug in het camp riep ik luid dat ik een fantastische crossing had gezien. Personeel gniffelde.
Onderweg zagen we een gnoe met een gebroken onderrrug. Ik zou hem 
het liefste afmaken maar dat arme dier moet op hyena's wachten. Afschuwelijk om zo hulpeloos op je dood te moeten wachten.
Lig nu op bed. Buiten is het warm en er staat nauwelijks wind. Er komt schaduw en van mij mag het de rest van de dag lekker regenen. 
Ik kan nu naar huis zoals F zegt: Je hebt 'alles' gezien.
En zo voelt het ook. Het was heel goed van Katja om mij hier zeven nachten onder te brengen.
Ik heb ontzettend veel foto's en video's gemaakt. 
De meeste zijn waardeloos maar er blijft genoeg moois over.
Als ik dit teruglees lijkt het wel een afsluiting maar ik heb nog een hele dag.
Woensdag heb ik hier officieel nog een lunch maar ik besluit dat we om 09:00 weggaan met lunchpakket. Vrouw en kind van F komen naar Nairobi 
en ik gun hem zo veel mogelijk tijd met zijn gezin. Ik vermaak me wel in de business lounge van het vliegveld. 
Hij is nota bene dinsdag al weer terug in de Masai Mara met vijf Australiërs. Weer die gigantisch rotweg. Wat een vak.
Herhaling voor mij: Brown Snake-Eagle in de verte lijkt op een gebalde vuist.
Ik zit nu in mijn eentje bij het vuur en krijg zo mijn appelsap. Maar het is 
daar te warm voor mij dus zit ik nu onderuit te hangen in zeer zeer slechte stoelen. Je kunt er alleen onderuit zakken op je rug.
Oké ik ga nu mijn nieuwsbrief op de post doen.
Tot morgen!