De dag van de installatie

Woensdag 21 november

Goedemorgen daar zijn we weer terwijl het behoorlijk hard regent en in Nederland, zo heb ik begrepen, de zon schijnt grrrrr.

We staan nu bij de garage en wachten af. We weten niet wat er gebeuren moet.

Dus bellen we Juan. De camper moet aan de auto bevestigd worden...............ja jullie lezen het goed. We krijgen dit van Juan zwart op wit via een sms. Wat ben ik daar blij mee. Zal zijn baas misschien niet zo waarderen.

Maar de monteur kan er pas om 12:00 zijn. 

Hier gaan we emotioneel erg onder lijden als jullie begrijpen wat ik bedoel. “We hebben er niet van kunnen slapen en onze reis is half verpest, we zijn emotioneel giga uit balans etc etc, het vertrouwen in de camper is nada”.

Zo nu gaan we op koffie zoektocht. Met mijn capuchon ver over de ogen zodat ik nog net de zebrapaden en daar overheen stromende beekjes zie, bereiken we een lunchroom zal ik maar zeggen.  

Ellie neemt koffie Americano en ik warme chocolademelk waarvoor de automaat eerst moet worden bijgevuld. Ellie neemt een groot stuk taart met veel kleuren die hoofdzakelijk zoet smaakt.

Dan naar de supermarkt waar we veel yogurtjes inslaan en koekjes ed. Die mogen de grens met Argentinië wel over. Omdat de mevrouw die onze boodschappen inpakt de koekjes onderin de tas stopt en daar de coca cola fles bovenop wil doen, grijp ik in en zie dan pas dat ze het Down syndroom heeft. Ellie geeft haar een fooi. Euro’s kunnen bij de bank niet omgewisseld worden voor Argentijns geld.

Daarna terug naar de garage waar we bericht krijgen dat de monteur pas om drie uur komt. 

Dus nu zitten we in de warme camper te wachten en te lunchen. We liggen allebei in de hoofdstraat een dutje te doen en als we om 15:00 arriveren is alles dicht maar enige minuten later komt die jonge man van gisteren om......nee toch niet. Ik bestudeer het wagenpark en dat ziet er overal goed uit. Geen bijna uit elkaar vallende auto’s ed. Tegen half drie is de monteur nog er nog niet.

We besluiten om straks maar weer naar de camping van vannacht terug te keren maar wel met een pond gehakt op zak. 

Oke om 15:30 draaien we de poort in om vervolgens niet in de werkruimte te kunnen! We zijn te hoog.

Ellie gaat gehakt, picadillo, halen en ik bewaak het fort maar ze komt met twee steaks terug en snijbonen in diepvries.

Stilte, wat draaien om de auto, wat gemompel. Er wordt gebeld. Ik geloof niet dat ze al een plan hebben voor het karwei of de juiste onderdelen. Maar wat gebeurt er wel? De zon gaat schijnen.

Maar er verschijnt een derde man ten tonele. Wat leeftijd betreft tussen die anderen in en die heeft me toch een stoere haak in de handen. Mooie man trouwens haha.

De motorkap moet omhoog.......? We moeten van de stroom af. Er wordt gelast onder de auto door iemand die speciaal daarvoor is gekomen. 

Uiteindelijk gaan we tegen 19:30 naar onze camper. De man van de camping kijkt verbaasd op, int het geld en door gaan we. De WiFi herkent ons nog. We eten een dikke steak in de camper en hopen goed te slapen.

Tot de volgende keer.