Oeps deed de camper

Dinsdag 20 november

En het regent, alles zit potdicht. Ellie heeft voor het eerst geen honden horen blaffen vannacht. We moeten door naar Chili Chico helaas. De mooie route zullen we op z’n slechts zien.

Wie schetst onze verbazing als we na het verlaten van onze camping 1 km verderop de camping van signora Martina zien waar die VVV mevrouw ons dus niet heeft heengeleid, maar wel steeds over praatte.

Als we een uurtje onderweg zijn, breekt de zon een beetje door. We besluiten een koffiepauze te nemen en dan gelijk te zien of de zon meer doorbreekt. We komen er dan achter dat de lichten van de camper ook weer zijn uitgevallen. Later komt de politie langs maar onze lichten doen het weer.

Ondanks dat het licht miezert, blijft de zon treiterend achter licht bewolking.

Een vogeltje met rode oogjes, the Fired-eyed Diucón.

We rijden verder aan de overkant van het water zijn wat sneeuwtoppen te zien. De rit is ook nu best mooi.........................................beng bats boem!!!

Lieve luitjes we staan bij een ontzettend lieve, oude, dovige meneer op zijn terrein. Bij een gat in de weg, we reden niet hard hoor, klapte de camper achterover. Nou dat was voor ons en reden om niet meer verder te willen rijden. Juan wilde dat wel graag. Bovendien doen de lichten van de camper weer niet. Levensgevaarlijk. We staan in Fachinal, ca 50 km van Chile Chico. Er wordt hulp gestuurd, maar dat kan een paar uur duren. Het is nu 14:00 en als het moet kunnen we hier gewoon overnachten. Dat wordt weer spaghetti met een sausje en en yogurtje toe 

Weer een seintje van Juan. Om 15:15 zal er iemand onze kant opkomen. Ik schat een uurtje werk als die persoon tenminste reserve onderdelen heeft meegenomen. Kunnen we daarna naar Chile Chico rijden.

We hebben al heel wat campers gehuurd maar deze slaat alles wat mankementen betreft. We schieten niet in een kramp hoor, maar wachten rustig af. Gelukkig hebben we voldoende dagen op reserve. We gaan hier in Nederland stevig werk van maken💪💪. Ik heb overal een foto van gemaakt. Wie zullen we nemen? Moskowitz, een van die broers of die vrouw met de opmerkelijk opgemaakte ogen?

We zitten op lager niveau en hier bloeien de rozenbottelstruiken.

De camper beweegt lekker mee met de wind die er dwars opstaat. 

En ja hoor om 16:15 uur komt er een telefoontje van Juan. Onze redder in de nood kan ons niet vinden??? We staan zeer goed zichtbaar vanaf de weg. En hoeveel campers staan hier? Eentje!

De wegwerkers houden er mee op en vertrekken.

Ja daar zijn ze tegen half vijf. Een jonge en oudere man.

Nou met twee man wordt er hard gewerkt. De borgpennen worden nu aan haken aan de zijkant bevestigd maar ik vind de overlap te minimaal. Ik heb overal foto’s en video’s van gemaakt. De borgpennen zitten onder onze banken. Alles weer op z’n plaats in de camper en dan ziet Ellie dat de camper er scheef opstaat. Dus weer borgpennen los en camper er recht opgeschoven. De oude meneer kijkt geamuseerd toe terwijl er wordt gewerkt en hij in de regen zijn grond vlak voor de voordeur onkruid vrij maakt. Is er tenminste wat te zien. We zien geen andere mensen bij het huis.

Morgen moeten we om 10:00 bij een reparatiebedrijf zijn.

Om 17:30 is de klus geklaard.

We gaan verder en komen langs een heel mooi stuk natuur.

En om 19:30 staan we aan het electric en hebben we weer eens goede WiFi.

Eerste camping had niks en aan de overkant hebben ze alles. We wilden onszelf trakteren op een reuzen-steak maar we zijn moe en nemen genoegen met spaghetti in de camper.

Tot het volgende verhaal